خواستم سرم را روی شانه ات بگذارم از غبار خستگی پوشیده بود راستش را بگو زیر آوار کدامین غم مسکوت مانده بودی؟ ازهضم کدام بی معرفتی اینگونه درمانده رو به سقوطی؟
دیدگاه ها (۱۶)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.