کم کم به این باور میرسم که

کم کم به این باور میرسم که
هیچ‌کاری برای درست کردنش نمیشود کرد.
حفره‌های زندگی آدم دائمی هستند
آدم باید دورشان رشد کند
مثل ریشه‌های درخت دور سیمان
و جدول و آسفالت
خودت را باید به شکل شکاف‌ها در بیاوری...!
دیدگاه ها (۱)

همه‌ی ما فقط حسرت بی پایان یک اتفاق ساده‌ایم که جهان را بی‌ج...

همه شَب با دلِ دیوانه ی خود در حرفم چه کنم؟ جز دلِ خود نامه ...

حافظه‌ی آدم در ندارد که آدم‌ها برای رفت و آمدشان اجازه بگیرن...

#زندگی ، قبل از هرچیز زندگی‌ست! گل می‌خواهد، موسیقی می‌خواهد...

عضوهای جدید ( پارت ۱۸ )

چهار ۲ _ فریب دنیلسال های نوجوانی لیندا با لبخندهای دنیل شکل...

چپتر ۵ _ نقشهاوایل دانشگاه، لیندا خودش را مثل یک سایه نگه می...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط