من آدمهای خوب زیادی را میشناسم که از دست دادمشان این

من آدم‌های خوب زیادی را می‌شناسم که از دست دادم‌شان . این را می‌دانم که زنده‌ان و خوشبخت ؛ اما خب شاید تا آخر زندگی دیگر هیچ‌وقت همدیگر را نبینیم . دانستن این حقیقت باعث این نمی‌شود تا فکر کنم حتما من آدم بدی بوده‌ام که این‌طور از یکدیگر دور افتاده‌ایم .
یک روزی یاد می‌گیریم که این فقط یکی از مهمترین خاصیت‌های زندگی است : هیچ‌وقت نمی‌توانی همه‌چیز و همه‌کس را در کنار خودت نگه‌ بداری . چه خوب‌ و چه بد .