محرم ماه اشک و گریه و غم اهل بیت (ع) است. محرم ماه «بلی»
محرم ماه اشک و گریه و غم اهل بیت (ع) است. محرم ماه «بلی» گفتن به «ألست أولی بکم» در غدیر است. محرم هنگام «َ لَأَبْکِیَنَّ لَکَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَما» است. محرم ماه ابراز محبت شیعه به مقام ولایت و امامت ائمهٔ هدی (ع) است. ماه اشک و عزاداری، ماه شیعه برای محبت، ماه کربلا و جلوهٔ آن، ماه مقتل و سینه زنی، ماه احقاق حق است.
اگر چنین است باید قبل از محرم، ایامی را مراقب گوش و چشم و دست و زبان و سایر اعضای بدن بود و در مراعات حال آنان کوشید. باید مراقب آن‌چه می‌شنویم باشیم تا در ماه محرم توفیق شنیدن مقتل، مرثیه، فضائل و مناقب اهل بیت (ع) به ویژه خامس آل عبا (ع) را داشته‌باشیم.
مراقبت از جسم و روح قبل از محرم
در هر زمان و مکان زمانی لب به سخن نگشاییم. از غیبت، تهمت، دروغ و سخنان قبیح به پاسداشت این ایام پرهیز کنیم. زبان را به صلوات و ذکر و استغفار معطر کنیم، تا خداوند توفیق دهد در این ماه زیارت عاشورا، مرثیه، اشعار سینه زنی و نام مبارک سیدالشهدا (ع) بر زبانمان جاری شود. سعی کنیم مجرایی که محل گلاب ناب است، به پلیدی و کثیفی آلوده نکنیم.
باید چشم‌ها را برای اشک ریختن آماده نمود و نباید اجازه داد چشم به هرچه و هرجا و هرکس می‌خواهد نگاه کند.
چشم را با نگاه به آیات قرآن، زیارت ائمه (ع)، ضریح مطهر ایشان و نام مبارکشان آماده کنیم، تا بیشتر و بهتر بتواند برای مظلومیت و مصائب حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) و اهل بیت و اصحاب نازنینش اشک بریزد.
گرچه قطرات اشکی که می‌ریزیم به برکت امام حسین (ع) پاک کنندهٔ جان و روان از تمام آلودگی‌هاست، ولی ما وظیفه داریم به استقبال آن اشک رویم. به خاطر احترامی که برای اشک قائلیم، باید اشکی که برای آقا و مولایمان می‌ریزیم از چشمی پاک سرازیر شود.
خودداری از خوردن مال شبهه‌ناک و مواظبت بر خوردن مال حلال، یکی‌دیگر از مقدمات مهم ورود به این ماه حرام است
باید دست را نیز زیر ذره‌بین مورد مراقبت و مواظبت قرار دهیم؛ چون قصد داریم با همین دست در ماه محرم به نام امام حسین (ع)، حضرت علی اکبر، علی اصغر و زینب کبری (ع) ابراز ارادت و محبت کنیم و بر سر و سینه زنیم. با همین دست اشک چشمانمان را پاک کنیم، و بر پیشانی دست ماتم بگذاریم. با همین دست زنجیر بزنیم، و کفش عزاداران حضرت را جفت کنیم و ظرف سفرهٔ حسینی را بشوییم.
با این پا‌ها نباید به هرجا و سراغ هرکاری برویم. به زیارت رفتن، حرم رفتن، مسجد رفتن، در جماعت شرکت کردن، به مجالس اهل بیت (ع) رفتن، قضای حوائج برادران دینی، در راحتی پدر و مادر سعی نمودن و سایر کارهای خیر باعث می‌شود خدا توفیق بیشتر و بهتر برای رفتن به مجالس اهل بیت (ع) را به ما عنایت فرماید.
خودداری از خوردن مال شبهه‌ناک و مواظبت بر خوردن مال حلال، یکی‌دیگر از مقدمات مهم ورود به این ماه حرام است.
عمریست که دل دادم و دلدار نیامد عمرم ز غمش سر شد و غمخوار نیامد
ای وای که یک هفته دگر مانده بگوییم‌ای اهل حرم میر و علمدار نیامد...
خدایا بار گناهانم باز هم سنگین شد، در غدیر به امید بخشیده شدن لب از آب غذا کشیدم، ولی باز هم انگار در همین یک هفته پرونده‌ام رو سیاه کردم. خدایا چشم امیدم به قطره اشکیست برای سفینه النجاه تا باز هم گناهانم را بیامرزی، نا‌امیدم مکن.
اگر چنین است باید قبل از محرم، ایامی را مراقب گوش و چشم و دست و زبان و سایر اعضای بدن بود و در مراعات حال آنان کوشید. باید مراقب آن‌چه می‌شنویم باشیم تا در ماه محرم توفیق شنیدن مقتل، مرثیه، فضائل و مناقب اهل بیت (ع) به ویژه خامس آل عبا (ع) را داشته‌باشیم.
مراقبت از جسم و روح قبل از محرم
در هر زمان و مکان زمانی لب به سخن نگشاییم. از غیبت، تهمت، دروغ و سخنان قبیح به پاسداشت این ایام پرهیز کنیم. زبان را به صلوات و ذکر و استغفار معطر کنیم، تا خداوند توفیق دهد در این ماه زیارت عاشورا، مرثیه، اشعار سینه زنی و نام مبارک سیدالشهدا (ع) بر زبانمان جاری شود. سعی کنیم مجرایی که محل گلاب ناب است، به پلیدی و کثیفی آلوده نکنیم.
باید چشم‌ها را برای اشک ریختن آماده نمود و نباید اجازه داد چشم به هرچه و هرجا و هرکس می‌خواهد نگاه کند.
چشم را با نگاه به آیات قرآن، زیارت ائمه (ع)، ضریح مطهر ایشان و نام مبارکشان آماده کنیم، تا بیشتر و بهتر بتواند برای مظلومیت و مصائب حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) و اهل بیت و اصحاب نازنینش اشک بریزد.
گرچه قطرات اشکی که می‌ریزیم به برکت امام حسین (ع) پاک کنندهٔ جان و روان از تمام آلودگی‌هاست، ولی ما وظیفه داریم به استقبال آن اشک رویم. به خاطر احترامی که برای اشک قائلیم، باید اشکی که برای آقا و مولایمان می‌ریزیم از چشمی پاک سرازیر شود.
خودداری از خوردن مال شبهه‌ناک و مواظبت بر خوردن مال حلال، یکی‌دیگر از مقدمات مهم ورود به این ماه حرام است
باید دست را نیز زیر ذره‌بین مورد مراقبت و مواظبت قرار دهیم؛ چون قصد داریم با همین دست در ماه محرم به نام امام حسین (ع)، حضرت علی اکبر، علی اصغر و زینب کبری (ع) ابراز ارادت و محبت کنیم و بر سر و سینه زنیم. با همین دست اشک چشمانمان را پاک کنیم، و بر پیشانی دست ماتم بگذاریم. با همین دست زنجیر بزنیم، و کفش عزاداران حضرت را جفت کنیم و ظرف سفرهٔ حسینی را بشوییم.
با این پا‌ها نباید به هرجا و سراغ هرکاری برویم. به زیارت رفتن، حرم رفتن، مسجد رفتن، در جماعت شرکت کردن، به مجالس اهل بیت (ع) رفتن، قضای حوائج برادران دینی، در راحتی پدر و مادر سعی نمودن و سایر کارهای خیر باعث می‌شود خدا توفیق بیشتر و بهتر برای رفتن به مجالس اهل بیت (ع) را به ما عنایت فرماید.
خودداری از خوردن مال شبهه‌ناک و مواظبت بر خوردن مال حلال، یکی‌دیگر از مقدمات مهم ورود به این ماه حرام است.
عمریست که دل دادم و دلدار نیامد عمرم ز غمش سر شد و غمخوار نیامد
ای وای که یک هفته دگر مانده بگوییم‌ای اهل حرم میر و علمدار نیامد...
خدایا بار گناهانم باز هم سنگین شد، در غدیر به امید بخشیده شدن لب از آب غذا کشیدم، ولی باز هم انگار در همین یک هفته پرونده‌ام رو سیاه کردم. خدایا چشم امیدم به قطره اشکیست برای سفینه النجاه تا باز هم گناهانم را بیامرزی، نا‌امیدم مکن.
۴.۹k
۱۸ مهر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۸)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.