تو از خورشدها آمدهای

‌
تو از خورشيدها آمده‌ای
از سپيده‌دم‌ها آمده‌ای
تو از آينه‌ها و ابريشم‌ها آمده‌ای

در خلایی كه نه خدا بود و نه آتش،
نگاه و اعتماد تو را به دعايی
نوميدوار طلب كرده بودم

شادی تو بی‌رحم است و بزرگ‌وار
نفس‌ات در دست‌های خالی من ترانه و سبزی‌ست
من 
برمی‌خيزم
چراغی در دست، چراغی در دلم
زنگار روحم را صيقل می‌زنم
آينه‌ای برابر آينه‌ات می‌گذارم
تا با تو
ابديتی بسازم


‌