بریم.این رنگی که پوشیدی بهت میاد.

بریم.این رنگی که پوشیدی بهت میاد.
-خوشگل شدم؟؟؟
-نگفتم خوشگل شدی فقط گفتم بهت میاد.
ابرویم را بالا انداختم و گفتم:
-آهان...

✨ #مـنـو_بـہ_یـادت_بـیــار
✍ مـریـم سـرخه ای

🌹 قسـمـت هجدهم
(بـــخـــش اول)


ساعت یک ربع به یک بود آماده و پر از استرس روی کاناپه نشسته بودم...
مادرم روبه رویم ایستاده بودو به من نگاه میکرد.
-چرا انقدر استرس داری دختر؟
نفسم به شماره افتاده بود و پشت هم پلک میزدم...
-نمیدونم...
چشم هایم را باز و بسته کردم و دوباره گفتم:
-محمدرضا خیلی تغییر کرده.نمیدونم این تغییر برای چیه...
مادر همانطور که طرف آشپزخانه میرفت گفت:
-شاید از زندگی توی این سبک خسته شده...
صدایم را آروم کردم و گفتم:
-شایدم عاشق شده ولی یه عاشق لجباز...
-چیزی گفتی؟
-نه...
تلفنم زنگ خورد.
-محمدرضاست...من میرم مامان خداحافظ
-خدا پشتو پناهت عزیزم مواظب خودت باش.
از خانه بیرون رفتم محمدرضا درست جلوی در داخل ماشین نشسته بود.
سمتش رفتم در ماشین را باز کردم و نشستم.
لبخندی زدم و گفتم:
-سلام.
با جدیت گفت:
-سلام خوبی؟
-ممنون.توخوبی؟
-خوبم.
-کجا میریم؟
-من که جایی رو بلد نیستم.تو بگو!
-إم...یه کافی شاپ این نزدیکی ها هست بریم اونجا...
-بریم.این رنگی که پوشیدی بهت میاد.
-خوشگل شدم؟؟؟
-نگفتم خوشگل شدی فقط گفتم بهت میاد.
ابرویم را بالا انداختم و گفتم:
-آهان...
حرکت کردیم...از کوچه گذشتیم و به خیابان رسیدیم.
-اخر این خیابونو برو دست راست.
-باشه.
-چه خبر؟
-سلامتی.
-مامان خوبه؟
-ممنون.
-بابا؟
-خوبه.
-چقدر بی حوصله ای؟؟
-نیستم.
-ولی رفتارت اینو نشون میده.
-نمیده!
ساکت موندم.
بعد از چن دقیقه که بینمان سکوت بود ,سکوت را شکست و گفت:
-خوبی؟
با ناراحتی گفتم:
-ممنون.
-چرا ناراحتی؟
لبخندی زدم و گفتم:
-نه نیستم. این خیابونو مستقیم بنداز توی اتوبان. آخر این اتوبان میرسیم به کافی شاپ.
-باشه.
چند ثانیه بعد دوباره گفت:
-این روزها باید زیاد ببینمت...
سرم را تکان دادم و گفتم:
-چرا؟
-میخوام همه چیز رو راجع به گذشته بدونم.
-درباره ی چیه گذشته؟
-زندگیم؟
-زندگیت...یا زندگیمون؟
نگاهی به من انداخت و گفت:
-نمیفهمم منظورت چیه.
-زندگیمون دیگه ما قبلا زن و شوهر بودیم.
با بی حوصلگی گفت:
-قبلا.
-الان نیستیم؟
-نه.
-ولی اسم من تو شناسنامته اسم توهم تو شناسنامه ی منه!
-خب باشه.
-این یعنی ما زن و شوهریم.
-بس کن.
شانه هایم را بالا انداختم و گفتم:
-باشه.
-حالا....راجع به زندگیمونم حرف میزنیم.
لبخندی زدم و گفتم:
-خوبه...دیگه داریم میرسیم.محمدرضا سرعتتو کم کن من از سرعت بالا میترسم.
-چرا؟؟؟
-بهت که گفتم شب عروسیمون...
حرفم را قطع کردو گفت:
-باشه باشه فهمیدم...
سرم را پایین انداختم و چیزی نگفتم...
جلوی کافی شاپ رسیدیم محمدرضا ماشینش را پارک کردو پیاده شدیم...
رفتم کنارش باهم وارد کافی شاپ شدیم...
پشت یکی از میزها نشستیم.
محمدرضا اطرافش را نگاه میکرد.
-که اینجا کافی شاپه.
-آره...
-خب همینطوری میشنیم؟؟؟
-نه.اون آقارو میبینی؟؟
-خب؟
-الان میاد اینجا و ازمون سفارش میگیره.
-برای؟
-برای اینکه بدونه چی میخواییم میل کنیم تا برامون بیاره.
-آها.
-خب بگو.
-چیو؟
-میخواستی صحبت کنی.
-آهان...خب اونقدری که تو بهم گفتی شب عروسیمون تصادف کردیم و...
حرفش را قطع کرد.
گارسن_سلام خوش اومدین چی میل دارین؟؟؟
-سلام ممنونم.محمد چی میخوری؟؟؟
-نمیدونم.خودت یه چیزی سفارش بده.
-دوتا معجون لطفا.
گارسن_بله حتما.
من_خب میگفتی؟
-اره...که تصادف کردیم و این اتفاق افتاد.
-خب؟؟؟
نفسش را با شماره بیرون داد و گفت:
-مامانم میگفت دکترا گفتن دیگه حافظم برنمیگرده راسته؟
سرم را پایین انداختم و گفتم:
-متاسفانه.
گارسن معجون هارا سمت ما آوردو روی میز گذاشت. بعد هم نوش جانی گفت و رفت.
محمدرضا_این چه جالبه.
-آره.میخوای اول معجونتو بخور بعد صحبت کنیم.
-همزمان میشه هم خورد هم صحبت کرد...
-اینم میشه.
-ما خونه ای هم داریم؟
ناگهان جا خوردم. نگاهی به محمدرضا انداختم و با ترس گفتم:
-آره...
-آهان.
-چرا میپرسی؟؟؟
-میخواستم بدونم.
نفس عمیقی کشیدم و گفتم:
-سوال بعدی.


ادامه دارد...

💟 sapp.ir/talangoraneh