از سوپرمن لاریجانی تا لاریجانی سوپرمن مرز شهادت تا
از سوپرمنِ «لاریجانی» تا لاریجانیِ «سوپرمن» |مرز شهادت تا خیانت، باریک شده است
🔹سال 1400 آنقدر فضای سیاسی کشور کرخت و سیاه بود، که صغیر و کبیر آمده بودند، لاشه قوه اجراییه را از قبلیها تحویل بگیرند و پیش خود حتما اینطور گمان میکردند که هرچقدر هم بد عمل کنند، از عاقبت دولت روحانی بهتر خواهند بود.
🔹در اثنای ثبت نام کاندیداهای پرتعداد انتخابات ریاست جمهوری، علی لاریجانی نیز یک هفته اساسی را پر سر گذاشت؛ با یک تیم حرفهای تصویربرداری وارد وزارت کشور شد، سلبریتیهایی را از قبل در آب نمک خوابانده بود . تیزر رویایی ثبت نامش به سرعت در فضای مجازی ترکید -بخصوص آن درآوردن شناسنامه از جیب کت-؛
🔹خلاصه تا پیش از اعلام اسامی تاییدشدگان، هر شب و هر روز توئیت میکرد و در فضای داغ آن روزها یعنی «کلاب هاوس»، درس سخنوری به شنوندگان میداد. جماعتی از چپ و راست و کارگزار و خدمتگزار! هم خود را آماده کرده بودند تا پشت لاریجانی، به جنگ رئیسیِ خدابیامرز بروند.
🔹آقای لاریجانی در آن روزها با زیرکی و لفاظی (از جنس همان ارتفاع گرفتن) و البته کمک رفقای آذری جهرمی، فضای مجازی را به دست گرفته بود و از رقبا 3-هیچ جلو بود. او در اوج آن فعالیت چند روزه، یک توئیت مهم با یک هشتگ مهمتر منتشر کرد که یادآوری آن به جوگیران همیشه در صحنهی امت حزبالله بد نیست. لاریجانی نوشته بود: «کسیکه امروز به مردم وعده بهشت میدهد، خلاف میگوید؛ اول باید آتش جهنم را خاموش کند. حل مشکلات پیچیده کشور #سوپرمن نمیخواهد، مدیر میخواهد.»
🔹لاریجانی آن روزها، رئیسی را به کنایه، سوپرمن هوادارانش میخواند؛ سوپرمنِ لاریجانی، در واقع کنایهای بود که او به تصویرسازی حزباللهیها میزد. حالا همان کنایه امروز به خودش برمیگردد؛ ناامیدان از پزشکیان و مدیران ارشد دولت، در حال شیفت و تغییر مناسبات خود برآمدهاند و حتی روزنامه دولت تیتر میکند: «تنها منتظر اعلام رسمی دبیری لاریجانی هستیم»!
🔹البته بیشتر از آنکه دولتیها از ورود لاریجانی به دبیرخانه شورایعالی امنیت ملی ابراز احساسات کنند، وفاقی و نواصولگرا هم، بح بح و چه چه میکند و دورهمی از لاریجانی برای مملکت سوپرمن میسازند؛ اگر لاریجانی بیاید، چهها میشود چهها نمیشود! انگار این جماعت محکومند به نفهمیدن و ندیدن و عبرت نگرفتن!
🔹امید داریم اگر رهبری به او اعتماد کردند و او باردیگر دبیر شورایعالی امنیت ملی شد، اینبار لاریجانی، لاریجانی 20 سال پیش و 10 سال پیش و 5 سال پیش نباشد؛ اما او انسان بالغی است که در اوج دوران تحریم، همان حرف های جواد ظریف را میزد و سیاست «خنثیسازی تحریم» با تکنیک تهاتر را اداره کشور با پوست بزغاله مینامید.
🔹حالا خیلی هم چیزی معلوم نیست؛ غرض اینست که بگوییم، همانقدر که معتقدید منتقدانتان باید ممنوع الانتقاد باشند، شما هم بح بح و چه چه اضافی ممنوع! همانقدر که اختلاف در موقعیت جنگی بد است (صد البته)، توهم و ناکاآمدی هم بد است. باری، معلوم نمیکند چه کسانی شهید میشود و چه کسی به خون شهید، خیانت میکند. پس شاید تصمیم عقلایی این باشد که گام به گام به نقد و وفاق با یکدیگر بپردازیم. آقای لاریجانی هم میتواند آن سیئات دوران برجام را نیز تبدیل به حسنات کند، انشاءالله!
🔹سال 1400 آنقدر فضای سیاسی کشور کرخت و سیاه بود، که صغیر و کبیر آمده بودند، لاشه قوه اجراییه را از قبلیها تحویل بگیرند و پیش خود حتما اینطور گمان میکردند که هرچقدر هم بد عمل کنند، از عاقبت دولت روحانی بهتر خواهند بود.
🔹در اثنای ثبت نام کاندیداهای پرتعداد انتخابات ریاست جمهوری، علی لاریجانی نیز یک هفته اساسی را پر سر گذاشت؛ با یک تیم حرفهای تصویربرداری وارد وزارت کشور شد، سلبریتیهایی را از قبل در آب نمک خوابانده بود . تیزر رویایی ثبت نامش به سرعت در فضای مجازی ترکید -بخصوص آن درآوردن شناسنامه از جیب کت-؛
🔹خلاصه تا پیش از اعلام اسامی تاییدشدگان، هر شب و هر روز توئیت میکرد و در فضای داغ آن روزها یعنی «کلاب هاوس»، درس سخنوری به شنوندگان میداد. جماعتی از چپ و راست و کارگزار و خدمتگزار! هم خود را آماده کرده بودند تا پشت لاریجانی، به جنگ رئیسیِ خدابیامرز بروند.
🔹آقای لاریجانی در آن روزها با زیرکی و لفاظی (از جنس همان ارتفاع گرفتن) و البته کمک رفقای آذری جهرمی، فضای مجازی را به دست گرفته بود و از رقبا 3-هیچ جلو بود. او در اوج آن فعالیت چند روزه، یک توئیت مهم با یک هشتگ مهمتر منتشر کرد که یادآوری آن به جوگیران همیشه در صحنهی امت حزبالله بد نیست. لاریجانی نوشته بود: «کسیکه امروز به مردم وعده بهشت میدهد، خلاف میگوید؛ اول باید آتش جهنم را خاموش کند. حل مشکلات پیچیده کشور #سوپرمن نمیخواهد، مدیر میخواهد.»
🔹لاریجانی آن روزها، رئیسی را به کنایه، سوپرمن هوادارانش میخواند؛ سوپرمنِ لاریجانی، در واقع کنایهای بود که او به تصویرسازی حزباللهیها میزد. حالا همان کنایه امروز به خودش برمیگردد؛ ناامیدان از پزشکیان و مدیران ارشد دولت، در حال شیفت و تغییر مناسبات خود برآمدهاند و حتی روزنامه دولت تیتر میکند: «تنها منتظر اعلام رسمی دبیری لاریجانی هستیم»!
🔹البته بیشتر از آنکه دولتیها از ورود لاریجانی به دبیرخانه شورایعالی امنیت ملی ابراز احساسات کنند، وفاقی و نواصولگرا هم، بح بح و چه چه میکند و دورهمی از لاریجانی برای مملکت سوپرمن میسازند؛ اگر لاریجانی بیاید، چهها میشود چهها نمیشود! انگار این جماعت محکومند به نفهمیدن و ندیدن و عبرت نگرفتن!
🔹امید داریم اگر رهبری به او اعتماد کردند و او باردیگر دبیر شورایعالی امنیت ملی شد، اینبار لاریجانی، لاریجانی 20 سال پیش و 10 سال پیش و 5 سال پیش نباشد؛ اما او انسان بالغی است که در اوج دوران تحریم، همان حرف های جواد ظریف را میزد و سیاست «خنثیسازی تحریم» با تکنیک تهاتر را اداره کشور با پوست بزغاله مینامید.
🔹حالا خیلی هم چیزی معلوم نیست؛ غرض اینست که بگوییم، همانقدر که معتقدید منتقدانتان باید ممنوع الانتقاد باشند، شما هم بح بح و چه چه اضافی ممنوع! همانقدر که اختلاف در موقعیت جنگی بد است (صد البته)، توهم و ناکاآمدی هم بد است. باری، معلوم نمیکند چه کسانی شهید میشود و چه کسی به خون شهید، خیانت میکند. پس شاید تصمیم عقلایی این باشد که گام به گام به نقد و وفاق با یکدیگر بپردازیم. آقای لاریجانی هم میتواند آن سیئات دوران برجام را نیز تبدیل به حسنات کند، انشاءالله!
- ۳۱۱
- ۱۴ مرداد ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط