دانی چه نوحه بر زبر بام میکنند

.
دانی چه نوحه بر زِبَرِ بام می‌کنند؟
مادر! پسر نزای که اعدام می‌کنند!
مادر پسر نزای که مُشتی طناب‌باف،
از بندِ‌ ناف قصدِ سرانجام می‌کنند!
تنها نه در هرات و سمنگان و بامیان،
از چین و هند تا حلب و شام می‌کنند!
روز از شبت تفاوتِ چندی نمی‌کند،
خاکِ‌سیاه بر سرِ ایام می‌کنند!
با چشمِ عقل گر نگری، ناسزا سزاست...
از بس‌که جامه بر تنِ دشنام می‌کنند!
از پختگان نشانه‌ی خاکستری نماند،
تا خود چه‌ها که با جگرِ خام می‌کنند!
از ما بپرس تا که بگوییم درد چیست؛
مُشتی صغیر، مصلحتِ عام می‌کنند!
گیرم عصا بیافکنم و اژدها شود،
این مار خوردگان به نظر رام می‌کنند!
دختر بیار و زنده به گورِ سیاه کُن...
مادر! پسر نزای که اعدام می‌کنند!
‌
‌
حسین جنتی