توجه به کفویت در عشق مؤکدا واجب است

طبیعتاً در یک رابطه‌ی مطلوب، طرفین، تقریباً هم‌سنگ، عاشق و علاقه‌مند به یکدیگرند ولی اگر هم کمی کفّه به سمتی سنگینی کند، الزاماً نگران‌کننده نیست امّا قطعاً تفاوت محسوس و فاحش «دوست‌داری»، ترازوی رابطه را سرنگون خواهد کرد!

۷- گاه سنجش کمّی-کیفی میزان عشق، آن‌چنان هم دشوار نیست؛
مثلاً اگر هنگام دوری، شما ده‌بار در روز، خالصانه و به‌جد، احساس و اظهار دل‌تنگی می‌کنید و آرامش و تمرکزتان در نبودنش مختل می‌شود و او یک‌بار می‌گوید دلش تنگ شده و هیچ اختلالی هم در آرامش، تمرکز و فعّالیّت‌های روزمره‌اش ایجاد نمی‌شود، چندجای کار می‌لنگد!
در چنین شرایطی معمولاً فرد کم‌تر دل‌تنگ، به طرف بیشتر دل‌تنگ، انگ‌هایی نظیر «بیش از حد حسّاس و عاطفی، دچار کمبود عقلانیّت و سست‌اراده» بودن می‌زند، حال آن‌که علّت العلل ماجرا و واقعیّت تلخ، این است که اوّلی عمیقاً عاشق شده ولی دومی صرفاً طرف مقابلش را انتخاب کرده و او را فقط دوست دارد، به همین دلیل، اوّلی حاضر است برای عشقش جان بدهد لکن دومی، چون خودش متقابلاً عاشق نیست، پشت نقاب «عقلانیّت و اعتدال احساسی»، پنهان می‌شود و سعی می‌کند ابراز عشق و دل‌تنگی بیش از حد را، «رفتاری ناپخته، نابالغانه، قابل ملامت و مخلّ زندگی» تصویرسازی کند؛
عاشق فقط با عاشق به آرامش می‌رسد و کفویّت در وجه عشق هم، یکی از شرایط کفویّت در ازدواج است که از قضا، اگر عمیق و دقیق واکاوی شود، بسیاری زوایای پنهان رابطه را نیز می‌تواند آشکار کند.

#سواد_رابطه #سواد_عاطفی #ارتباطات_میان‌فردی