لحظۀ خداحافظی.. به سینه ام فشردمت.. اشک چشمام جاری شد.. دستِ خدا سپردمت می تـَـرساندم قطـار وقتی که راه میافتد و این همه آدم را؛ از آن همه جدا میکند...گروس عبدالملکیان*