فرزندم

فرزندم
چرا کسی به تو نیاموخته است
نمی‌توانی آدم‌ها را به خانه‌یی بدل کنی

آدمیان هم‌چون رودخانه‌اند
همیشه در حال تغییر،
همیشه در حال عبور

آن‌ها ناپدید می‌شوند
با هرچه درون‌شان گذاشته‌ای

خانه‌ی تو را هم اگرچه قلب تپنده‌ای هست‌‌‌
اما این قلب
هیچ‌گاه در قفس سینه‌ی کس دیگری اسیر نیست
درون سینه‌ی خودت را نگاه کن!