خوشبختی گاهی آنقدر دم دستمان است که نمیبینیمش

خوشبختی گاهی ، آنقدر دم دستمان است که نمیبینیمش ،
که حسش نمیکنیم ،
چایی که مادر برایمان میریخت و میخوردیم ، خوشبختی بود ،
دستهای بزرگ و زبر بابا را گرفتن ، خوشبختی بود ،
خنده های کودکیهامان ،
شیطنت ها ،
آهنگ های نوجووانیمان ، خوشبختی بود ،
اما ، ندیدیم و آرام از کنارشان گذشتیم ،
چای را با غر غر خوردیم که کمرنگ یا پر رنگ است ،
سرد یا داغ است ،
زور زدیم تا دستمان را از دست بابا جدا کنیم و آسوده بدویم ،
گفتند ساکت ، مردم خوابیده اند و ما ، غر غر کردیم و توپمان را محکمتر به دیوار کوبیدیم ،
خوشبختی را ندیدیم یا ، نخواستیم ببینیم شاید ،
اما ، حالا ، دوست نازنینم،
هر‌کجا که هستی ،
هر چند ساله که هستی ،
با تمام گرفتاریهای تمام نشدنی ها که همه مان داریم ،
امروز را ، قدر بدان ، خوشبختی های کوچکت را بشناس و باور کن ،
عشق را بهانه کن ،
برای بوییدن دامان مادرت که هنوز داریش ،
برای بوسیدن دست پدرت که هنوز نمیلرزد ،هنوز هست ،
بهانه کن برای به آغوش کشیدن یک دوست ،
رفیق جانم ،
خوشبختی ها ماندنی نیستند ،
اما ،
میشود تا هستند زندگیشان کرد ،
نفسشان کشید..

ممنون ازدوستانی ک لطف کردن پست تولد گذاشتن..🎁
ان شاالله شادیهاتون جبران کنم..💐
سپاس از کامنتهای تبریک..🌸
شادیهاتون مستدام..✌
مهرتون ماندگار..👌
اوقات خوبی براتون آرزومیکنم🌹