🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹

🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_چهل_و_سوم
#بخش_دوم
نیم نگاهے بہ سر تا پایم مے اندازد و بدون اینڪہ منتظر جواب حرف هاے قبلے اش باشد مے پرسد:آمادہ شدے؟!
سرد میگویم:بعلہ!
نگاهم بہ سمت ساعت ڪشیدہ میشود،دہ دقیقہ بہ پنج!
هادے صبح بہ خانہ زنگ زد و گفت ساعت پنج دنبالم مے آید.
_مریم و نساء خیلے دلخورن!
مے پرسم:بابتِ؟!
بہ سمتم برمیگردد و عاقل اندر سفیهانہ نگاهم میڪند:یعنے نمیدونے؟!
شانہ اے بالا مے اندازم و نگاهم را بہ مانتوے بنفشم مے دوزم.
بخاطرہ دعوت نشدن بہ مراسم محرمیت دلخورند.
_گفتم یاسین و نورا زودتر از ما برن ڪہ ترڪشاشون بیشتر بہ اونا بخورہ!
بلند میخندم:واے مامان!
از روے مبل بلند میشوم و مقابل آینہ مے ایستم،با وسواس روسرے مشڪے رنگم را مدل لبنانے میبندم.
_چادر رنگے برداشتے؟!
بدون اینڪہ نگاهم را از آینہ بگیرم میگویم:نہ! اونجا از همتا یا یڪتا میگیرم.
پالتوے مشڪے ام را از روے مانتو تن میڪنم،همین ڪہ آخرین دڪمہ اش را مے بندم صداے زنگ در بلند میشود.
مادرم همانطور ڪہ بہ سمت در میرود میگوید:حتما هادیہ!
اخمانم را درهم میڪشم،بابت رفتار چند روز قبلش عصبانے ام!
چادرم را از روے دستہ ے مبل برمیدارم و سریع سر میڪنم.
چند لحظہ بعد هادے وارد خانہ میشود،شلوار ڪتان قهوہ اے تیرہ با ڪاپشن مشڪے پوشیدہ.
گونہ ها و نوڪ بینے اش از شدت سرما صورتے رنگ شدہ اند.
با لبخند رو بہ مادرم میگوید:سلام!
مادرم لبخند مهربانے نثارش میڪند و میگوید:سلام! خوش اومدے! بیا تا آیہ آمادہ بشہ یہ چاے بخور!
جدے میگویم:مامان! منڪہ آمادہ ام!
مادرم دور از چشم هادے لبش را میگزد و لب میزند:زشتہ!
نگاہ هادے بہ من مے افتد،همانطور ڪہ سرش را پایین مے اندازد میگوید:سلام!
چند لحظہ مڪث میڪنم و سپس بہ زور جوابش را میدهم:سلام!
میخواهد روے مبل بنشیند ڪہ با قدم هاے بلند بہ سمت در میروم و میگویم:الان ڪفشامو مے پوشم بریم!
از چشمانش خستگے مے بارد،درماندہ نگاهے بہ من و سپس بہ مادرم مے اندازد.
دوبارہ قد راست میڪند:پروانہ خانم! با اجازہ تون ما بریم.
مادرم اخمانش را درهم میڪشد:بشین یہ چایے بخور!
لبخند ڪم جانے میزند:سر فرصت میام براے یہ ناهار یا شامِ مفصل مزاحمتون میشم،شمام دیرتون میشہ!
مادرم گرم میگوید:قدمت روے چشم،البتہ اگہ آیہ بذارہ!
سپس ریز میخندد،با حرص میگویم:مامان!
پیشانے اش را بالا میدهد:بعلہ؟!
نگاهم را از هادے و مادرم میگیرم،بے توجہ بہ تعارف تڪہ پارہ ڪردنشان مشغول بہ پا ڪردن نیم بوت هایم میشوم.
همین ڪہ نیم بوت هایم را مے پوشم هادے ڪنارم مے ایستد.
بدون اینڪہ نگاهم ڪند ڪالج هاے مشڪے اش را بہ پا میڪند.
چند لحظہ بعد از مادرم خداحافظے میڪنیم و از خانہ خارج میشویم.
همین ڪہ در حیاط را میبندم نگاهے بہ اطراف مے اندازم،ڪوچہ تقریبا خلوت است.
هادے سوییچ را بہ سمت ماشین میگیرد و دڪمہ اش را میفشارد.
چند متر دور تر از جلوے درمان پارڪ ڪردہ.
براے اینڪہ ڪسے نبیند،سریع در سمت ڪمڪ رانندہ را باز میڪنم و مے نشینم‌.
هادے متعحب خیرہ شدہ،بدون حرف سوار میشود.
سرد میگویم:لطفا از این بہبعد داخل ڪوچہ نیاید!
چیزے نمیگوید،ادامہ میدهم:نمیخوام همسایہ ها متوجہ بشن!
لب میزند:باشہ!
میخواهد ماشین را روشن ڪند ڪہ نگاهش بہ دست هایم مے افتد.
دست راستش را مقابلم میگیرد و انگشتِ انگشترے اش را تڪان میدهد:انگشترتون؟!
گیج نگاهش میڪنم:خب!
دستے بہ تہ ریشش میڪشد و میگوید:انگشترے ڪہ مامان شب محرمیت بهتون داد!
باز مثل خنگ ها میگویم:خب!
جدے نگاهم میڪند:دستتون نڪردید!
این بار ڪشیدہ تر میگویم:خب!
لبخند ڪجے ڪنج لبش مهمان میشود:مامانم یڪم حساسہ ڪاش دستتون میڪردید!
نگاهے بہ دستانم مے اندازم و میگویم:باهاش راحت نیستم!
بدون حرف حرڪت میڪند،نگاهم از داخل آینہ بہ ظرف هاے غذایے ڪہ روے صندلے عقب چیدہ شدہ اند مے افتد‌‌.
ڪنجڪاو سر برمیگردانم،بیشتر از بیست تا بہ نظر مے رسند.
هراسان بہ سمت هادے برمیگردم،بلند میگویم:آقاے عسگرے!
چشمانش از تعجب گشاد میشوند،بدون اینڪہ نگاهم ڪند میگوید:چیزے شدہ؟!
با حرص میگویم:قرارمون این نبود!
صورتش را بہ سمتم برمیگرداند،متعجب میگوید:مگہ چے شدہ؟!
با سر بہ صندلے عقب اشارہ میڪنم و میگویم:قرار نبود از اقوام ڪسے متوجہ بشہ! مادرتون دیروز نگرفت مهمون دارید!
همانطور ڪہ سرش را برمیگرداند پوزخند میزند:نترس! برات جشن نگرفتیم!
و اینگونہ براے اولین بار برایش مفرد شدم!
با بے احساس ترین عاشقانہ!
با حرص مشتم را میفشارم و میگویم:نگہ دارید! میخوام پیادہ شم.
بدون اینڪہ نگاهش را از رو بہ رو بگیرید میگوید:پیادہ ت میڪنم،میرما!
تقریبا داد میزنم:منم خواستم پیادہ م ڪنید!
✍ 🏻 نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii

🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم :r