حمله وهابیت به کربلا و نجف
حمله #وهابیت به #کربلا و #نجف
آقا بزرگ تهرانی در کتاب الذریعه از مولفی به نام عبدالصمد همدانی نقل می کند که در فتنه وهابیت در روز چهارشنبه مصادف با عید غدیر خم سال 1216 در کربلا به شهادت رسیده است. تقریبا همه منابع، تاریخ کشتار کربلا را سال 1216 ذکر کرده اند. (1181/2/1شمسی)
در چنین سالی وهابیان که مترصد ورود به کربلا بودند، در 18 ذی الحجة سال 1216 وقتی مردم شهر برای زیارت امام علی (ع) به نجف رفته بودند وارد شهر کربلا شده و دست به غارت اموال مردم و تخریب گنبد امام حسین و شبکه های ضریح مطهر زدند. سید محسن امین در کتاب "اعیان الشیعة" این چنین می گوید: "وهابیان به زور وارد کربلا شدند، مردم آن جا را به خاک و خون کشیدند و جز عده کمی که فرار کردند یا مخفی شدند، دیگران را کشته و مجروح کردند. قبر مطهر امام حسین (ع) را ویران کرده و شبکه ها ی ضریح مطهر را کنده و اموال آن جا را سرقت کردند و هرچه از اموال بود با خو د بردند. آنان با این کار، اعمال متوکل عباسی نسبت به قبر مقدس امام حسین (ع) را زنده کردند". وهابیون قریب به ۷۰۰۰ نفر از علما، فضلا و سادات و مردم را کشتند. سپس به سمت نجف رفتند که موفق به غارت نشدند و شکست خورده برگشتند. گفتنی است که عبدالعزیز بن محمد که دستور تخریب قبر امام حسین (ع) را داده بود، توسط یک شیعه عراقی در سال 1218 به قتل رسید.
یکی از علمایی که در عصر وی این هجوم ها علیه کربلا و نجف شکل گرفت، مرحوم عاملی صاحب کتاب "مفتاح الکرامة" است که آن زمان در نجف بوده است. وی از سه حمله به نجف یاد می کند.
اول؛ در شب نهم صفر سال 1221 که عده ای از آنان توانستند از دیوار شهر بالا روند ولی به کراماتی از امام علی (ع) راه به جایی نبردند.
دوم؛ در جمادی الثانی سال 1222 که باز هم راه به جایی نبردند.
سوم؛ در سال 1225 که در همین سال زوار امام حسین (ع) را غارت کردند، ولی نتوانستند به نجف آسیبی برسانند.
آقا بزرگ تهرانی در کتاب الذریعه از مولفی به نام عبدالصمد همدانی نقل می کند که در فتنه وهابیت در روز چهارشنبه مصادف با عید غدیر خم سال 1216 در کربلا به شهادت رسیده است. تقریبا همه منابع، تاریخ کشتار کربلا را سال 1216 ذکر کرده اند. (1181/2/1شمسی)
در چنین سالی وهابیان که مترصد ورود به کربلا بودند، در 18 ذی الحجة سال 1216 وقتی مردم شهر برای زیارت امام علی (ع) به نجف رفته بودند وارد شهر کربلا شده و دست به غارت اموال مردم و تخریب گنبد امام حسین و شبکه های ضریح مطهر زدند. سید محسن امین در کتاب "اعیان الشیعة" این چنین می گوید: "وهابیان به زور وارد کربلا شدند، مردم آن جا را به خاک و خون کشیدند و جز عده کمی که فرار کردند یا مخفی شدند، دیگران را کشته و مجروح کردند. قبر مطهر امام حسین (ع) را ویران کرده و شبکه ها ی ضریح مطهر را کنده و اموال آن جا را سرقت کردند و هرچه از اموال بود با خو د بردند. آنان با این کار، اعمال متوکل عباسی نسبت به قبر مقدس امام حسین (ع) را زنده کردند". وهابیون قریب به ۷۰۰۰ نفر از علما، فضلا و سادات و مردم را کشتند. سپس به سمت نجف رفتند که موفق به غارت نشدند و شکست خورده برگشتند. گفتنی است که عبدالعزیز بن محمد که دستور تخریب قبر امام حسین (ع) را داده بود، توسط یک شیعه عراقی در سال 1218 به قتل رسید.
یکی از علمایی که در عصر وی این هجوم ها علیه کربلا و نجف شکل گرفت، مرحوم عاملی صاحب کتاب "مفتاح الکرامة" است که آن زمان در نجف بوده است. وی از سه حمله به نجف یاد می کند.
اول؛ در شب نهم صفر سال 1221 که عده ای از آنان توانستند از دیوار شهر بالا روند ولی به کراماتی از امام علی (ع) راه به جایی نبردند.
دوم؛ در جمادی الثانی سال 1222 که باز هم راه به جایی نبردند.
سوم؛ در سال 1225 که در همین سال زوار امام حسین (ع) را غارت کردند، ولی نتوانستند به نجف آسیبی برسانند.
۲.۲k
۲۳ تیر ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.