من نمی خواهم شعر بگویم

من نمی خواهم شعر بگویم

 فقط می خواهم بگویم که دشمن دشمنان شما یم

دشمن جنایتکاران صهیو نیست که همچون گرگ های درنده به شما حمله کرده اند

و دشمن کسانی که ناجوانمردانه از انها حمایت می کنند

و برایشان تبلیغات دروغین به راه می اندازند

و دشمن کسانی که از سر ترس و بزدلی و خیانت با آنها سازش می کنند 

 من دشمن کسانی هستم که برای ریختن خون پاک تو

و خراب کردن خانه و کاشانه ات قطعنامه امضاء می کنند

 آه که غم بزرگ تو و درد پلیدی دشمنانت بر قلبم چه سنگینی می کند

تو مسلمانی و من هم !

پس من و تو یکی هستیم و از هم جدا نیستیم

کاش می توانستم برای نابودی دشمنانت دست به کاری بزرگ بزنم

شعر من به چه درد تو می خورد ؟! 

تو فرصت خواندن شعر مرا نداری

کاش می توانستم به جای شعر موشکی بسازم

و کاخ های نحس دشمنانت را ویران کنم

کاش می توانستم مسلمانان را جمع کنم

و لشگری بزرگ به سویت روانه کنم

تا تو را در مقابل ظلم دشمنانت در پناه خود بگیرند

ولی دلم روشن است که فردا از آن تو است 

فردا که امام زمانم (عج) بیاید کسی جرأت  جسارت به حریم تو را نخواهد داشت