دلم گرفته از این شهر که آدمهایش ، همچون هوایش ناپایدارند.

دلم گرفته از این شهر که آدمهایش ، همچون هوایش ناپایدارند.... گاه آنقدر گرم که نفست می گیرد
گاه آنقدر سرد که بدنت بلرزد.... !

(حتی اگر میان مردمان این شهر شلوغ یک نفر تورا بفهمد کافیست)