هانتر

#هانتر

پارت ۱۵


هوف کالفه ای کشید و از تاکسی پیاد شد..
_ اجوشی خیابونا خیلی ترفیکه..اینم کرایتون...خدافظ
" خدا نگهدارت دختر ...
با فکر به اینکه چطور پیشنهادش رو مطرح کنه..
یا چطور جمله هاش رو کامل کنه وارد خونه شد..
باز هم تردید و ترسی بهش وارد شد..
ولی نادیده اش گرفت..
تصمیمش رو نهایی کرده بود پس جای تردید نبود!
نگاهی به آدرسی که براش فرستاده شده بود انداخت!
پس جئون میخواست پیشنهادشو بشنوه...
_فکر میکنم همین که سین زدم برات کافی باشه
زیر لب گفت و گوشی رو روی مبل پرت کرد
مل : دختر یکساعته صدات میکنم چرا جواب نمیدی؟!
_ صدام کردی ؟ کی کجا؟
مل : از توی اشپزخونه ... گفتم شامتو بیارم؟ من گشنم بود خوردم
_ اها..فعال میل ندارم ..هروقت گشنم بشه خودم میخورم
مل : باشه پس من میرم یخورده اتاق هارو جارو بکشم
_ هوم برو
روی مبل دراز کِش شد و به سقف باالی سرش زول زد..حاال دیگه درصدی از پشیمونی رو توی خودش حس نمیکرد...
نگاهی به ساعت انداخت که نه و بیست دقیقه شب رو نشون میداد..
" فردا ساعته شش توی رد بار میبینمت"
پیامِ جئون رو مدام تو ذهنش تکرار میکرد..
بعد از سالها برای چیزی هیجان داشت..
براش یک چالش بنظر میومد..
و اما اگر پس زده میشد ،
غرورش برای بار چندم میشکست ولی ..
این یک پیشنهاد بود و نباید صدرصد به جوابیک دلش میخواست دل خوش میکرد!
بلند شد و به سمت اتاقش رفت
خیلی وقت بود دست به اون قرصها نزده بود و به قولی..ترکش کرده بود..
اما حاال حس میکرد بهش نیاز داره..
با تند کرد و به اتاقش رفت ، خداروشکر میکرد که مادرش توی اتاق نبود
جعبه کرم رنگی که پشتِ کمد قایم کردا بود رو بیرون آورد و درش رو باز کرد..
با دیدن وسایل های توش ک یادآور بدبختی هاش بود سریع بسته قرص هارو برداشت و درش رو
بست...
قرص رو در دستهاش فشرد و از آینه نگاهی به صورتِ همیشه بی روحش انداخت..
بغض راه گلوش رو بسته بود و نگاه گذاری دیگری به قرص انداخت..
قول داده بود مگه نه ؟

لایک های تمامی پارت ها بالای ۱۵ تا باشه . هر وقت شد باز میزارم براتون