دردها معلماند معلمانی سختگیر اما هدفمند هیچ دردی بدو

*دردها معلم‌اند، معلمانی سخت‌گیر اما هدفمند! هیچ دردی بدون رسالت نیست، هیچ دردی بدون درس نیست، هیچ دردی بدون تکلیف نیست. آدمی از بدو تولد معلمان زیادی دارد، اما دردها بی‌رحم‌ترینشان‌اند. در سخت‌ترین شرایط به جای رهایی زخمی‌ترت می‌کنند، تا به شیوه‌ی خودشان قد بکشی و رشد کنی. دردها صبر و طاقت تو را اندازه می‌گیرند، و تا جایی که طاقتت هست تحت فشارت می‌گذارند، و تا درس را یاد نگرفتی رهایت نمی‌کنند. مکتب درد، بدون تمایز قائل‌ شدن از شاگردانش آزمون می‌گیرد، و بدون ارفاق نمرات را روی رفتار و گفتار آن‌ها حک‌ می‌کند. درد، آدم‌ها را قدردان داشته‌هایشان می‌کند، و بی‌تفاوت‌تر به نداشته‌هایشان.

فارغ‌التحصیلان مکتب درد، زندگی را جور دیگری می‌فهمند، جور دیگری نفس‌ می‌کشند، و جور دیگری احساس‌ می‌کنند. فارغ‌التحصیلان مکتب درد، دو دسته‌اند: یا مهربان‌تر از قبل می‌شوند، یا نامهربان‌تر، خشمگین‌تر، بی‌رحم‌تر ...


◍⃟♥️*