کو مایه جانم چه کسی دید کجا رفت

کو مایه جانم چه کسی دید کجا رفت؟
از راه محبت نرسیده به جفا رفت
من شاعر تن خسته افسرده غمگین
این بیت حوالی دو چشمش به فنا رفت
ای وای از این معرکه عشق که چون باد
در باغ دلم چرخ زد و رو به هوا رفت
یک شب که نوشتم همه مسئله ها را
آن عاشق دلداده ما از بر ما رفت
تا صبح نشستم که بیاید به برم باز
هیهات نیامد و ندانم که چرا رفت
حالم شده آن مست که با حال خرابش
قید می و مستی زد و از میکده ها رفت
خوابم سده تعبیر در این شعر بخوانید
یوسف غزلش گفت و از پیش شما رفت