اینجا هم مثل هزار کار ناتمام دیگر من

اینجا هم مثل هزار کار ناتمام دیگر من
مثل هزار پشیمانی دیگر زندگی...



مدل من اینطور است
یک قدم برمی‌دارم و اطرافم را نگاه می‌کنم
اگر نگاهی همراهم نبود
اگر کسی تشویقم نکرد
اگر کسی همراهم نشد
می‌ایستم
می‌نشینم حتی

اخلاق بدی است که دارم؛ می‌دانم!


شاید یک روزی در اتاق دخترکی گندمگون
چای ذوق پهلو نوشیدم و پشت میز تحریر زمینی‌ام
قصه‌ی عشق برایتان زاییدم.


فی الحال این فقره هم بماند کنار تمام ناکرده‌ها و ناتمام ها