دوستان . واقعیتی تلخ را با زبان شعر به
دوستان . واقعیتی تلخ را با زبان شعر به
تصویر کشیده ام , اگر مورد اعتراص شخصی قرار گرفت , ترکش اعتراضش
بی اثر است زیرا از قدیم گفته اند :..... ( حرف حق تلخ است ) و شاید کسی تحمل این تلخی را نداشته باشد...........
با عذر خواهی از همه شما .
=================
((( دنیای مجازی )))
در مجازی : چون که شد مأوای ما .
وای بر امروز و هم فردایِ ما .
بسکه نیرنگ و ریاها , دیده ایم .
از سرایِ واقعی , رَم کرده ایم .
ما دو دنیا داشیم , اوّل فنا .
دوّمی : دارالقراری با بقا .
لیک , دنیایِ مجازی شد پدید .
هم فنا اندر فنا , امّا شدید .
* ای رفیقانِ غریب و آشنا :
عذر می خواهم , ز درگاهِ شما .
در گذشته , روزگاری داشتیم .
عهد و پیمان و قراری داشتیم .
عشق را , دارِ مجازی سلب کرد .
بیهده. , ما را به دامش جلب کرد .
* کودک و پیرو جوان ,گوشی به دست .
همچو غایب , در میانِ جمع هست .
واژه یِ دادش و آبجی ها : دروغ .
زیرِ ماستِ گفته ها , دوغ است دوغ .
امتیازاتش , همه دلخوش کُنَک .
سر به سر : نیرنگ و افسون و کَلَک .
بهرِ قلوه , عدّه ای دل می دهند .
واتسَپ و انواعی از تِل می دهند .
نام ها کذب است و جنسیّت مجاز .
مرد ها با نامِ زن , مشغولِ ناز .
بعضی از زن ها , به نامِ مردها .
عشق می ورزند . با عجز و عَنا .
*** خالقا : بنگر به حالِ زارِ ما .
در مجازی روز و شب شد کارِ ما .
جمله بر دامِ بلا , دل بسته ایم .
چون که از دارِ حقیقی , خسته ایم .
قصرِ دل ها , کلبه یِ اَحزان شده .
مقصدِ این ره , به ترکستان شده .
ای عظیم : از روزگاری بی وفا .
دائما ََ افزون شود , آلامِ ما .
=====================
شاعر= عبدالعظیم عربی از خوزستان .
تصویر کشیده ام , اگر مورد اعتراص شخصی قرار گرفت , ترکش اعتراضش
بی اثر است زیرا از قدیم گفته اند :..... ( حرف حق تلخ است ) و شاید کسی تحمل این تلخی را نداشته باشد...........
با عذر خواهی از همه شما .
=================
((( دنیای مجازی )))
در مجازی : چون که شد مأوای ما .
وای بر امروز و هم فردایِ ما .
بسکه نیرنگ و ریاها , دیده ایم .
از سرایِ واقعی , رَم کرده ایم .
ما دو دنیا داشیم , اوّل فنا .
دوّمی : دارالقراری با بقا .
لیک , دنیایِ مجازی شد پدید .
هم فنا اندر فنا , امّا شدید .
* ای رفیقانِ غریب و آشنا :
عذر می خواهم , ز درگاهِ شما .
در گذشته , روزگاری داشتیم .
عهد و پیمان و قراری داشتیم .
عشق را , دارِ مجازی سلب کرد .
بیهده. , ما را به دامش جلب کرد .
* کودک و پیرو جوان ,گوشی به دست .
همچو غایب , در میانِ جمع هست .
واژه یِ دادش و آبجی ها : دروغ .
زیرِ ماستِ گفته ها , دوغ است دوغ .
امتیازاتش , همه دلخوش کُنَک .
سر به سر : نیرنگ و افسون و کَلَک .
بهرِ قلوه , عدّه ای دل می دهند .
واتسَپ و انواعی از تِل می دهند .
نام ها کذب است و جنسیّت مجاز .
مرد ها با نامِ زن , مشغولِ ناز .
بعضی از زن ها , به نامِ مردها .
عشق می ورزند . با عجز و عَنا .
*** خالقا : بنگر به حالِ زارِ ما .
در مجازی روز و شب شد کارِ ما .
جمله بر دامِ بلا , دل بسته ایم .
چون که از دارِ حقیقی , خسته ایم .
قصرِ دل ها , کلبه یِ اَحزان شده .
مقصدِ این ره , به ترکستان شده .
ای عظیم : از روزگاری بی وفا .
دائما ََ افزون شود , آلامِ ما .
=====================
شاعر= عبدالعظیم عربی از خوزستان .
۷.۳k
۰۹ مرداد ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۶۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.