تفسیر سوره انعام، آیه 33

لطفا ورق بزنید
أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِي يَقُولُونَ ۖ فَإِنَّهُمْ لَا يُكَذِّبُونَكَ وَلَٰكِنَّ الظَّالِمِينَ بِآيَاتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ(33)
به يقين، مى‌دانيم كه آنچه مى‌گويند تو را سخت غمگين مى‌كند. در واقع آنان تو را تكذيب نمى‌كنند، ولى ستمكاران آيات خدا را انكار مى‌كنند.
معانی کلمات آیه
يجحدون: جحد: انكار شىء با علم به حق بودن آن. «يجحدون» دانسته انكار مى كنند.

شأن نزول:
حفص بن غياث البخترى از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه امام به وى فرمود اى حفص، بر تو باد كه در جميع امور صابر و شكيبا باشى زيرا خداوند كه محمّد صلى اللّه عليه و آله را مبعوث فرمود وى را بصبر و رفق و مدارا امر نمود و در اين باره براى او آيه اى نازل كرد آنجا كه فرمايد (وَ اصْبِرْ عَلى ما يَقُولُونَ وَ اهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمِيلًا)[۲]، و نيز طىّ آيه ديگرى فرمود (وَ لا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَ لَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَداوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ)[۳]. رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلّم بر تمام صدمات و لطماتى كه باو وارد كرده بودند صبر نمود و همه اذيّت و آزارهائى كه از طرف كفّار بر او ميشد تحمّل كرد تا جائى كه تاب تحمّل براى وى نمانده بود سپس آيه (وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِما يَقُولُونَ)[۴] نازل گرديد، در عين حال كفّار بر شدّت آزار خويش افزودند و پيامبر از اين حيث زياد غمگين و دلتنگ شد سپس اين آيه براى او نازل گرديد و رسول خدا صلى اللّه عليه و آله باز بر خويش لازم ديد كه شكيبائى ورزد و تحمل شدائد را بنمايد و در عين حال بياد خدا باشد تا جائى كه فرمود بار خدايا من از اينهمه آزارها و اذيّتها كه در باره خودم و اهل و خويشاوندانم از ناحيه كفّار وارد مى آيد صبر مى كنم ولى درباره تكذيب آنها نتوانم صبر كرد سپس خداوند آيه (وَ لَقَدْ خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَ ما مَسَّنا مِنْ لُغُوبٍ)[۵] را نازل فرمود. از آن ببعد پيامبر در جميع حالات صبر و تحمّل را پيشه خود قرار داد و خداوند او را بوجود ائمّه و پيشوايان از عترت او و نيز صفت صبر و شكيبائى آنان را در شدائد و مصائب و سختى ها طىّ آيه (وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمَّا صَبَرُوا وَ كانُوا بِآياتِنا يُوقِنُونَ)[۶] بشارت داد.

سپس امام فرمود اى حفص صبر و شكيبائى در ايمان بمنزله سر در مقابل بدن است.[۷]

سدّى گويد در روز جنگ بدر اخنس بن شريق با ابوجهل در خلوت گفت اى ابو الحكم بمن بگوى كه آيا اين محمّد راست مى گويد يا نه؟ ابو جهل در جواب گفت اگر بتو راست بگويم بايد سوگند ياد كنم كه محمّد راستگوى است ولى چون طائفه بنو قصّى لواى سقايت و حجابت و نبوّت را دارا شدند و از براى قريش چيزى نگذاشتند اگر در چنين موقعيّتى او را تصديق بنمائيم ناچار خواهيم شد از او پيروى كنيم در صورتى كه ما هرگز تابع و پيرو بنو عبد مناف نخواهيم شد. سپس اين آية نازل گرديد.

مقاتل گويد درباره حارث بن عامر بن نوفل بن عبد مناف بن قصى آمده كه آشكارا رسول خدا را تكذيب مينمود و او را شاعر و ساحر و مجنون ميخواند ولى وقتى كه در خلوت اسم پيامبر را مى شنيد وى را تصديق ميكرد و مى گفت من او را راستگوى ميدانم و نيز به پيامبر كه ميرسيد مى گفت ما ميدانيم آنچه كه مى گوئى راست است ولى ما افرادى زبون و ضعيف مى باشيم كه اگر با اين كيفيّت از تو متابعت نمائيم عرب ما را خوار خواهند داشت و ما طاقت اين خوارى را نداريم[۸].[۹]
.. .
2- آيه 10 سوره مزمّل (ترجمه): بر آنچه (ياوه هائى) كه (كفّار) مى گويند شكيبا باش و بطرزى نيكو از آنها دورى كن.
3- آيه 34 سوره فصّلت، (ترجمه) نيكى و بدى (در جهان) برابر نيست (اى پيامبر تو و امّت تو) هميشه بدى را به بهترين عمل نيك پاداش بده تا آن كسى را كه دشمن مى پندارى با تو دوست گردد.
4- آيه 97 سوره حجر، (ترجمه) ما ميدانيم كه از آنچه كه مردم در طعن و تكذيب تو مى گويند دلتنگ مى شوى.
5- آيه 39 سوره ق (ترجمه) ما آسمانها و زمين و آنچه ميان آنهاست در شش روز آفريديم و هيچگونه رنج و سختى بما نرسيد.
6- آيه 24 سوره الم سجدة، (ترجمه) و از ميان آنان پيشوايان و امامانى قرار داديم كه مردم را بامر ما راهنمائى نمايند براى اينكه در راه حقّ صبر كردند و در آيات ما مقام يقين را يافتند.
7- تفاسير على بن ابراهيم و برهان.
8- تفسير كشف الاسرار.
9 -محمد باقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات، ص: 329
.
.
#تفسیر_قرآن
#آیات_کریمه
#سوره_انعام
آیات کریمه