حسین جان

حسین جـــــان

آن ساعتی خوش است که من گریه می کنم

آن گریه را به محضـــــرتان هدیه می کنم

هر کس به تکیه گاه وپناهی دلش خوش است

من نوکرم به صاحـــب خود تکیه می کنم
دیدگاه ها (۲)

مرغ دل های ما هوایی شدگوییا باز کربلایی شد صحبت از کربلا میا...

گر چه از عشق فقط لاف زدن را بلدیمگر چه چندی است که بی روح تر...

در رَه عشق علی"ع"هر که مدافع شده استدر‌ خیالات مدافع که شهاد...

*اَلسلامُ عَلَیْکَ یا عَلیُ بْنِ أبیطالِبْ«ع»*قبله ی اهل ول...

به امام حسین علیه السلام ما گیر ندهید

کاش یکی می‌آمد و در بلندگوی صدا می زدهمدم دل تنها می شومبه د...

رها🍂 من گمان می کنم که هر کسی در ته دلش یک باغی دارد که پناه...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط