میدانی ناقص الخلقه بود

میدانی ناقص الخلقه بود !
بقیه می شنیدند چقدر دوستش دارم ؛
اما خودش انگار کر خدادادی بود ... !بقیه می دیدند چقدر محتاج یک نگاه عاشقانه اش هستم ؛
اما خودش ...بقیه می فهمیدند چقدر دستانم هوای پیچیدن دور بازوانش را دارد...اما کوچه ی علی چپ در دسترس تر بود...خلاصه که یا بقیه زیادی باهوش بودند ،
یا او زیادی خنگ ...