من کلبه ای از عشقم

من کلبه ای از عشقم
و ویران تو هستم
درمانده ی گرمای
دو دستان تو هستم

آغشته به “تو” میشود
این جسم پر از عشق
چون شاعر دیوانه ی
چشمان تو هستم
لبهای تو
مانند دوبیتی قشنگی ست
من عاشق آن خنده
و دندان تو هستم...

هر یک مژه ات مثل غزلهای قشنگی ست
چون شیفته ی هر خط دیوان تو هستم

از سلسله ی موی تو شب هم شده عاشق
بیمار شده این دل و حیران تو هستم

بی جان شده ام در پی وصل رخ ماهت
با خنده ی خود جان بده ویران تو هستم