آوار می شود بر سرم

آوار می شود بر سرم
تنهایی هایی را که با رفتنت برایم به ارث گذاشته ای
زلزله خیز ترین نقطه ی چشمانم شده ای
و
هوا هوای بم است
وقتی در افکارم غرق باتو بودن می شوم
گل پونه های وحشی باغ جنونم
به یاد بسطامی ها فاتحه سر می دهند
کجا رفته ای که وسعت چشمان دریایی ات
در قاب عکس کوچک خاطرات گم شده ام جای نمی گیرد؟
کجا رفته ای؟؟