حجم دلتنگی راکاش می شد جا کرددر پریشانی تاریک کمدیا که تا کرد و گذاشتزیر فرشی، چیزی....یا که در"جعبه یک روز مبادا " گوشه انباری !اما حجم دلتنگی هاآنقدر منبسط استکه برایش حتیوسعت روشن دل هم تنگ است...