حرف ها دارم درون سینه اما بی زبانم

حــــرف هـــا دارم درونِ سینــــه امـــا بی زبانم
با که گــویم؟ همدمی کو تا شــود آرامِ جانم؟

سینه را صحــرای درد است و دریغ از همزبانی
هرکــه دارد مهـــربانی ، من چرا بی مهربانم؟

زخــــم هـــــا دارم زِ نامــــردیِ دوران یـــادگارو
دیرگـــاهی گوشهٔ عـــزلت ، به دور ازمردمانم

ای دریغا ، آشنا یک دم نشد باقلبِ من عشق
عاشقم من همچولاله،عاشق امابی نشانم

داغِ این غــــم عاقبت جــــانِ مرا سوزَد ، خدایا
هرکه داردمهــربانی ، من چــــرا بی مهربانم؟