پشت هر آهت چرا می آوری ای داد را

پشت هر آهت؛ چرا می آوری ای داد را!
خون نکن بانو دلِ این شاعر ناشاد را

در غزلهایم همیشه ردپایی از توهست
از کجا آورده ای! حکم ورود آزاد را

بی تو بودن را فدای با تو مردن میکنم
شک نکن بسیار دارم غیرت فرهاد را

بی تو میمیرم ندارد با تو خواهم مرد چون
وضع کردم در خود این قانون نو بنیاد را