بنوش مرا

بنوش ‌مرا 
تلخم ،
گَسَم ،
همچون شراب یا شعرِ ناب ،
در دست‌های تو ...
چون تیغِ آفتاب در چشم‌ ماه‌تاب ...
بنوش‌ مرا ؛
تلخم ولی قسم به عشق
تو را مست ‌می‌کنم ...
تا تو تمامِ شب
آواز سَر کنی
من دوست‌ ‌دارَمَت !... ❤