ما یکدگر رابا نفسهامان

ما یکدگر رابا نفسهامان
آلوده می‌سازیم
آلودهٔ تقوای ‌خوشبختی
ما از صدای باد می‌ترسیم
ما از نفوذ سایه‌های‌شک
در باغهای بوسه‌هامان رنگ می‌بازیم
ما در تمام میهمانی‌های
قصرِنور از وحشت آوار می‌لرزیم

#فروغ_فرخزاد

@foroogh_shamloo
دیدگاه ها (۰)

پيكری گم می شود در ظلمت دهليزباد در را با صدائی خشك می بنددم...

زن ها نمیگــویند "دوستت دارم"...آن ها دوستت دارم هایشان را ه...

میهنم آیینه ای سرخ استبا شکافی چند، بشکسته،که نخواهد التیامی...

شهر خاموش من! آن روح بهارانت کو؟شور و شیدایی انبوه هَزارانت ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط