دلت را خانه ی ما کن مصفا کردنش با من

دلت را خانه ی ما کن مصفا کردنش با من
به ما درد خود افشا کن مداوا کردنش با من
بیافشان قطره ی اشکی که من هستم خریدارش
بیاور قطره ی اخلاص دریا کردنش با من
به ما گو حاجت خود را عجابت میکنم آنی
طلب کن هرچه میخواهی مهیا کردنش با من
بیا قبل از وقوع مرگ روشن کن حسابت را
بیاور نیک و بد را جمع منها کردنش با من
اگر درها به رویت بسته شد دل بد مکن بازآ
در این خانه دق الباب کن واکردنش با من
بیافشان قطره ی اشکی که من هستم خریدارش
بیاور قطره ی اخلاص دریا کردنش با من
اگر گم کردی ای دل کلید استجابت را
بیا یک لحظه با ما باش پیدا کردنش با من
اگر عمری گنه کردی مشو نومید از رحمت
تو نامه توبه را بنویس امضا کردنش با من
.
.
.
شاعر: ژولیده نیشابوری