بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
عظمت جایگاه پدر و مادر، به ویژه مادر، در حدی است که خداوند متعال در کلام وحی،پس از توحید، امر به نیکی و احسان آنها مینماید و قید مینماید که به ویژه مادر. حضرت عیسی علیه السلام که در گهواره سخن میفرماید، خبر می دهد: امر شدهام که تا وقتی زنده هستم، به مادرم نیکی کنم - وَبَرًّا بِوَالِدَتِي؛ و در بیان عظمت حضرت زکریا علیه السلام می فرماید: وَبَرًّا بِوَالِدَيْهِ وَلَمْ يَكُنْ جَبَّارًا عَصِيًّا - و با پدر و مادر خود نيكرفتار بود و زورگويى نافرمان نبود.(سوره مریم آیه 14)
خداوند متعال در قرآن مجید، در چند آیه به احترام، ادب و رسیدگی نسبت به پدر و مادر تصریح نموده و بر مادر تأکید خاص فرموده است؛ در بیشتر این آیات، به پدر و مادر، پس از دعوت به توحید اشاره شده است؛ چرا که خالق کریم، انسان را به واسطۀ آنها پدید میآورد و متولد می گرداند؛ پس بیشترین نقش در وجود یافتن و به دنیا آوردن را به آنان موهبت نموده است: وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَ بِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا - و پروردگار تو مقرر كرد كه جز او را می پرستيد و به پدر و مادر خود احسان كنيد اگر يكى از آن دو يا هر دو در كنار تو به سالخوردگى رسيدند، به آنها حتى اوف مگو و به آنان پرخاش مكن و با آنها سخنى شايسته بگوى.(سوره اسراء آیه 23)
حدّ احترام، ادب و مهربانی نسبت به پدر و مادر، آنقدر بالاست که می فرماید: به آن یک اُف هم نگویید، یعنی حتی نزد آنان و خطاب به آنان یک اَه هم نگویید، و در این فرمان آموزنده، هیچ تفاوتی بین پدر و مادر مؤمن یا کافر قائل نشده است؛ بلکه فرموده: اگر پدر و مادری، کافر، مشرک، بی ایمان، بیتقوا، یا بیقید و لاابالی بودند و فرمانی خلاف فرمان من دادند، اطاعت نکنید، نه این که بی احترامی و اهانت کنید: وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ حُسْنًا وَإِنْ جَاهَدَاكَ لِتُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ - ما به انسان توصيه كرديم كه به پدر و مادرش نيكی كند، و اگر آنها تلاش كنند كه برای من شريكی قائل شوی كه به آن علم نداری، از آنها اطاعت مكن، بازگشت همه شما به سوی من است، و شما را از آنچه انجام میداديد با خبر خواهم ساخت.(سوره عنکبوت آیه 8)( ص 1)
عظمت جایگاه پدر و مادر، به ویژه مادر، در حدی است که خداوند متعال در کلام وحی،پس از توحید، امر به نیکی و احسان آنها مینماید و قید مینماید که به ویژه مادر. حضرت عیسی علیه السلام که در گهواره سخن میفرماید، خبر می دهد: امر شدهام که تا وقتی زنده هستم، به مادرم نیکی کنم - وَبَرًّا بِوَالِدَتِي؛ و در بیان عظمت حضرت زکریا علیه السلام می فرماید: وَبَرًّا بِوَالِدَيْهِ وَلَمْ يَكُنْ جَبَّارًا عَصِيًّا - و با پدر و مادر خود نيكرفتار بود و زورگويى نافرمان نبود.(سوره مریم آیه 14)
خداوند متعال در قرآن مجید، در چند آیه به احترام، ادب و رسیدگی نسبت به پدر و مادر تصریح نموده و بر مادر تأکید خاص فرموده است؛ در بیشتر این آیات، به پدر و مادر، پس از دعوت به توحید اشاره شده است؛ چرا که خالق کریم، انسان را به واسطۀ آنها پدید میآورد و متولد می گرداند؛ پس بیشترین نقش در وجود یافتن و به دنیا آوردن را به آنان موهبت نموده است: وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَ بِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا - و پروردگار تو مقرر كرد كه جز او را می پرستيد و به پدر و مادر خود احسان كنيد اگر يكى از آن دو يا هر دو در كنار تو به سالخوردگى رسيدند، به آنها حتى اوف مگو و به آنان پرخاش مكن و با آنها سخنى شايسته بگوى.(سوره اسراء آیه 23)
حدّ احترام، ادب و مهربانی نسبت به پدر و مادر، آنقدر بالاست که می فرماید: به آن یک اُف هم نگویید، یعنی حتی نزد آنان و خطاب به آنان یک اَه هم نگویید، و در این فرمان آموزنده، هیچ تفاوتی بین پدر و مادر مؤمن یا کافر قائل نشده است؛ بلکه فرموده: اگر پدر و مادری، کافر، مشرک، بی ایمان، بیتقوا، یا بیقید و لاابالی بودند و فرمانی خلاف فرمان من دادند، اطاعت نکنید، نه این که بی احترامی و اهانت کنید: وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ حُسْنًا وَإِنْ جَاهَدَاكَ لِتُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ - ما به انسان توصيه كرديم كه به پدر و مادرش نيكی كند، و اگر آنها تلاش كنند كه برای من شريكی قائل شوی كه به آن علم نداری، از آنها اطاعت مكن، بازگشت همه شما به سوی من است، و شما را از آنچه انجام میداديد با خبر خواهم ساخت.(سوره عنکبوت آیه 8)( ص 1)
- ۵۷۸
- ۰۲ اردیبهشت ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط