نبودنت محال است

نبودنــت محال اســت
هنوز عطــر حضـورت در خانه اســت
وقتـی با یک شاخه رز سفــید
عشــق را به من هدیــه کردی
حســی رویایی و زیبا در من جــوانه زد
با همه ی وجــود باورت کــردم
چه بی ریا باور کردم که نیـمه ی گم شــده ی منـی
شاخه رزی که از دســتان تو ستانــدم
تندیــسی شد پرستـیدنی در دنیای کوچــکم
قرارمان بر بــودن بـود
نـه جــدایـ ــ ــ ـی
با رفتـنت بی حســم کردی نسبـت به تمام عشــق های زمیـنی
هر روز غــروب خیــره می شـوم
بر شاخــه رز سفــید کنار پنــجره
سالهاســت که خشکیـــده اســت
چــون رویای فرامــوش شــده ی عــشـ ــ ــق
چــون غــروری شکسـ ــ ــته
چــون قلبــی خســته از تپیـ ــ ــدن چــون عشقــی بر باد رفـتـ ــ ــه