با غروبهای غمگینی که دارم

‍ ‎با غروب‌های غمگینی که دارم
‎با آسمانِ نیمه ابری چشمانم
‎با ایمانِ معصومانه‌ام به حفظِ هر چه خاطره
‎با شوقی که بدونِ تو ، از روزگارم پرّ می‌‌کشد
‎بگو
‎فرزندِ کدامین فصل باشم
‎که پاییز را به یادت نیاورم
‎و رنجِ مبهمِ برگ ریزان را ؟؟؟ . ...
دیدگاه ها (۱)

این کوچه ها میدانند خانه ات کجاست....این آسمان بارها تو را ت...

با تو نه برای من غروری ماند،نه حواسی،نه دلی.با تو هرچقدر هم ...

خیلی از عشق ها وسط همین جر و بحث ها پیش می آید با کوتاه آمدن...

نسیمی که هر شبموهایت را روی پیشانی جا به جا می کندباد سراسیم...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط