برو ای جان که دست از دِل کِشیدَم
برو ای جان که دست از دِل کِشیدَم
بِجُز آشُفته بازاری نَدیدَم
به هَر آدَم وَفا کردَم بَلا شُد
گُلی از باغ و بُستانی نَچیدَم
بَلا گردانِ هر وا مانده گَشتم
شِکاری بودم و آسان رَهیدَم
گَهی بَر حالِ زارِ خود بِخندَم
گهی گریان به دِل آیَد نویدَم
طلوعِ زِندگی با شادِمانیست
من از روزِ اَزَل بَر غَم دویدَم
بِجُز آشُفته بازاری نَدیدَم
به هَر آدَم وَفا کردَم بَلا شُد
گُلی از باغ و بُستانی نَچیدَم
بَلا گردانِ هر وا مانده گَشتم
شِکاری بودم و آسان رَهیدَم
گَهی بَر حالِ زارِ خود بِخندَم
گهی گریان به دِل آیَد نویدَم
طلوعِ زِندگی با شادِمانیست
من از روزِ اَزَل بَر غَم دویدَم
۵.۸k
۱۵ اسفند ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۱۰)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.