شعر بهانه است

شعر بهانه است

تا " تو " را
بی دلیل
میان واژه ها
در آغوش بگیرم...




‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
دیدگاه ها (۱)

مرا بخوان به بهشت آغوشت..مستم کن از بوی پیراهنت..بند کن نفسم...

لبخندت را به چشمانم بیاویز!نفس هایت را بر دهانم بریز!از حجم ...

به بوسه ای مَرا ...مَستم کُن ،لب های ِ تومزرعه ی انگور است.ب...

عاشقِ زنے ڪه عاشقت هست بودن،سخت نیستڪافیست حواست پرت نشود از...

تو را با خنده های بی بهانه با غزهای شبانه با هزاران شعر زیبا...

تو ستون شعر من هستیاگر نباشی قلمم می لرزد...تو باید باشی تا ...

دلم دایم بهانه تو را می‌گیرد جز اینکه دوست داشتنت را برایش ش...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط