چون دوستت میدارم

چون دوستت می‌دارم

حتی آفتاب هم که بر پوستت بگذرد

من می‌سوزم

پاییز از حوالی حوصله‌ات که بگذرد

من زرد می‌شوم

عاشق می‌شوم

و تا کفش‌های رفتنت ‌جفت می‌شوند

غریب می‌مانم!

و وقتی گریه‌ای، گمان نمی‌برم در تو

من سبز می‌مانم ... که نیلوفرانه دوستت می‌دارم

نه مانند مردمانی که دوست داشتن را

به عادتی که ارث برده‌اند

با طعم غریزه نشخوار می‌کنند

من درست مثل خودم

هنوز و همیشه دوستت می‌دارم ...




@,,,,,D