ادامه پست قبلی

قسمت دوم
خداوند در سوره مائده آیه‌ی ۶۷ همین مسئله را بیان می‌کند و می‌فرمایند:«يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ ۖ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ اى پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، به طور کامل (به مردم) ابلاغ کن و اگر چنین نکنى، رسالتت را انجام نداده‌اى. خداوند تو را از (خطرات احتمالی مردم) حفظ مى‌کند و همانا خداوند، گروه کافران (لجوج) را هدایت نمى‌کند».
محور اصلی سخنان‌ پیامبر در خطبه‌ی غدیریه نیز، مسأله‌ی امامت و ولایت است؛ زیرا ولایت استمرار رسالت رسول‌ خداست. واقعه‌ی غدیر بزرگترین سند حقانیت شیعه و روشن‌ترین دلیل بر امامت امیر‌المؤمنین است. ما غدیر را نمی‌شناسیم تا امام را بشناسیم، بلکه شناخت غدیر در گرو شناخت امام است. رسول خدا نیز در این رابطه می‌فرمایند: « مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة هر کس که بميرد و امام زمانش را نشناسد مرگ او، مرگ دوران جاهلیت است». بدین‌معنا که او هم مانند مردمان دوران جاهلیت از دنیا رفته و از اسلام بهره‌ای نبرده است.