بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت اول :
جای بسی تأسف و البته نگرانی است اگر فقط در عید غدیر یا شب قدر به یاد حضرت علی (ع) بیافتیم و یا فقط در ایامی چون 28 صفر و دهه‌ محرم به یاد سایر امامان (ع) باشیم و البته نگران کننده‌تر آن که فقط در نیمه شعبان ذهن و قلبمان متوجه حضرتش (عج) گردد، چرا که او امام عصر و زمان ماست و ما امت ایشان هستیم.
هر چند شناخت گام اول است، اما صرف شناخت امام، ضرورتی برای پیروی ایجاد نمی‌ نماید. ابلیس هم خدا را می‌ شناخت و دشمنان اهل بیت (ع) نیز اغلب ایشان را می‌ شناختند و مکرر می‌دیدند. بلکه حرکت و پیروی انگیزه‌ای والاتر می‌خواهد که نامش محبت است. به پیامبرش فرمود: به بندگانم بگو؛ اگر خدا را دوست دارید، از من تبعیت کنید و دنبالم بیایید.چرا که محبت تنها انگیزه حرکت است و محب به راه می‌افتد تا وصال محبوب نایل آید.
قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ - بگو: اگر خدا را دوست مى‏داريد پس از من پیروی كنيد تا خدا نيز شما را دوست بدارد و گناهانتان را ببخشايد، و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است.(سوره آل عمران آیه 31)
شاید بتوان گفت که کف محبت، همان مودت است. مودت یعنی انسان نه تنها دشمن نباشد، بلکه دوست هم باشد، لذا مودت به عنوان حداقل مزد و نتیجه‌ رسالت قلمداد شده است و فرمود: قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى - بگو به ازاى آن رسالت پاداشى از شما خواستار نيستم مگردوستى درباره خويشاوندانم را(سوره شوری بخشی از آیه 23)
بدیهی است هر کس این حداقل را داشته باشد، دست کم از دایره بیرون نیست و در جرگه‌ مسلمین قرار می‌گیرد و همین مودت، دوستی و تشدید آن که محبت و عشق است، سبب شناخت بیشتر، علقه و انگیزه برای حرکت، تبعیت و اطاعت می‌ گردد.
اما دوستی و محبت، به لفظ و کلام نیست. باید قلبی باشد و محبت قلبی نیز مکنون و پنهان نیست، بلکه در ظاهر تجلی می‌کند و در کلام و عمل ظهور می‌کند و در رفتارها به نمایش گذاشته می‌شود مثل نماز یا سایر عبادات و اطاعت از اوامر الهی.
مگر می‌شود کسی دیگری را دوست داشته باشد و حتی یک بار هم این محبت را به زبان نیاورده و یا کاری نکند که بیانگر عشق و محبت او باشد؟
محبت امام زمان علیه السلام به ما :بدیهی است که او همه ما به ویژه شیعیانش را بسیار دوست می‌دارد. چرا که محبت او از جنس محبت خداوند متعال است و اساساً عشق خدا به بندگانش در محبت امام به بندگان خدا تجلی می‌یابد(ادامه دارد...)