داشتم فکر میکردم هیچ مهم نیست که قد یه مرد یک و نود باشه

داشتم فکر می‌کردم هیچ مهم نیست که قد یه مرد یک و نود باشه یا یک و هفتاد یا هرچی!
چاق و لاغر و یکم زشت تر و یه ذره خوشگلتر و بی ریش و با ریشش هم مهم نیست!
مهم هم نیست این‌که‌ چقدر جذاب و دختر کُشه و دستاش چقدر استخونی و کشیده ست و عطر مارک فلانش تا چندتا خیابون اون طرف تر می‌پیچه و نمی‌پیچیه و صداش چقدر بم و شاعرانه ست!
حتی این‌که داراییش چقدره و مدل ماشینِ امروز یا آینده ش چیه و چی نیست و یه کوچه این‌ور تر یا اون‌ور تر بودن خونه ی داشته و نداشته ی خودش و خونه ی قدیمیِ پدریش زیاد اهمیت نداره!
مهم شونه های مردونشه...
مهم امنیت شونه هاشه، مهم اینه چقدر و تا کجا میشه بی دغدغه زن بود و با خیال راحت تکیه کرد به کوهِ شونه های یه مرد و از جازدن و شونه خالی کردن و نامردی و رفیق نیمه راه بودن نترسید.
از تمامِ وجود و بودن یه مرد، مهم اون حس آرامش و امنیتیه که به زنی که پا میذاره توی زندگیش هدیه میده...
از بین داشته های یه مرد،
مهم ترین داراییش شونه هاشه،
شونه هاش!