بابک درویش پور

استاد "بابک درویش‌پور" شاعر کرمانشاهی، زاده‌ی فروردین ماه ۱۳۵۰ خورشیدی در محله‌ی سراب هرسین است.
وی تحصیلاتش را تا پایان دوره‌ی متوسطه در زادگاهش، کارشناسی را در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی، در شهر تبریز و کارشناسی ارشد را نیز در همان رشته و در سال ۱۳۸۰ در شهر سنندج به پایان رساند و اکنون کارمند و مدرس دانشگاه پیام نور است.
کتاب "چمر چوپی" مجموعه اشعار لکی ایشان ایت که در سال ۱۳۹۴ چاپ و منتشر شده است.


▪نمونه‌ی شعر لکی:
(۱)
چه‌نێ ئاسانه خه‌نه
وه‌چ دامه سه سه‌ر شان خوه‌شیا
ته‌ل و پووم پێچیه‌سه گیس خوه‌را
قوڕ قوڕ ئه‌تولێ زه‌رینه مه‌قوڕنمور
شانه شانم فره داره‌ل نازار
فره داره‌ل شیرین
ده‌س نگام پڕ وه هره‌نگ
چم گره دامه‌سه باڵه‌ل په‌پوا
وه ڕیه‌ل سه‌وز،
گوڵه‌ل باخی و کێنیه‌ل گوڵه ده‌م.
دڵ ئه‌باوش هه‌له هه‌ل نازێ هه‌لوورکی ها خواو...
خواو دوروو نه‌وی ئه‌سگه
خواو کولیره ده س دام...
خواوێ گه‌رمی کورسی،
خواو تکه تیره وه ڕووژه‌ل واران
جیڕه جیڕ ته‌خته چوو ئه ژێر نگا بارگلان...

ئای گروه که‌س نیم
که‌س ئه‌سه‌ر کوچه تومارزوو نمه مرد
گومه‌لێ  تۆ ئه‌ر بی هن کول بی
دس و دڵ ئایلێ ئه‌ڕا ده‌ورێ دوچرخه نه‌ڕکی
هوچ کس ته‌نیا نه‌وی...

راسی لانه تو مه‌لوچکێ خا کرد؟
دڵته ڕا گروه هه ڕاسگانی که‌تن ته‌نگ نه‌ویه؟
یه دو پنجا وه دسم بیمه دو گون،
خوو...؟
هه‌ل بای...؟
داخ...! ئێ ڕاسه بگر خواوێ بی...
کاشگای ئێ خواوه،
وه ده‌رێ ماڵێ سوا ناوردام...
خواو ئه‌کول ڕووژێ خوه شیمه که‌ته کوو؟
که‌ته ئاسیاو پۆنه کوو... 

ئای باوه...!
هرچێ ڕێ کردمه ئێ بووره زه‌مینه
کوت کوت ئه دڵ مه‌نه جا
ته‌ل ته‌ل ئه دارێ خیاڵم شکیا
به‌ن به‌ن ئه ریشه ئومیدم بڕیا
وه‌ڵگ وه‌ڵگم که ته خاک
سه‌وز، زه‌رده‌ل، سوره‌ل...
نه ئه‌ڕا سوز به‌هانێ، نه ئه‌ڕا زه‌رد خوه‌شم بی،
نه وه سوزه‌ل دڵخوه‌ش.
ئای باوه...!
سه‌د گل ئه‌تاق سه را
وه هه ڕاسگانی زنه‌یما که‌تمه.
دڵ که‌س ئه بێ ده‌نگیێ گروه ئێ کو ڕته ته‌نگ نوی
ده‌س که‌سێ زه‌خمێ زرانیم نه شوست
وێ هه‌لان ئومره هه‌ر ئایلی خوو بی،
ویره ئیلا شو و ڕووژم پشما،
ڕووژ و شو بێ قوو بی،

ئیره دی وه که تنه‌ل یه‌ک مه‌خه‌نن
وه خودا!
وێ زنه‌ی بوو دڕ ئه‌مشته‌کی خوه شاڵن مردم،
قور قوره ممرم
بگر ئزرایل ئه در ماڵه مێ کووڵا داسه ور
ده‌س ئه دونیا مه‌گرم
سات ساته ممرم.

ئای دا...!
گوسنه‌مه، ڕیو زردمه مایه گووشت؟
هرچێ وێ خوانچه چنیمور دوروو دیم و به‌تر گوسنه‌م کرد...
هرچێ وێ باخه جه‌ما دام، تامارزوتر بیم.
هرچێ خه‌فتم خواو ئه‌چم نه‌یم ئه سه‌ر ئی سرده جا
وه خودا... وه بوو کولیره سه‌ر ساج!
هۆچه ئه دڵخوه‌شیه لمه نه مه نا...
چیم و ته‌نیاتر ئه ته‌نیای
چیم و دلتنگ‌تر ئه مردن ژاره‌ل
وه خه‌م و ژاری و ڕویتی،
هه‌م ئه داخا هه‌م چیم...

وی زنه‌ی پیسه کێ کس،
وه کس دیار نیه
کس ئه درد دڵێ هامساکه خه‌وه‌ردار نیه...
هه‌ر ئه ڕاسی ته‌نیام
هه‌ر ئه ڕاسی تنگمه
هه‌ر ئه ڕاسی شکیامه
ئی نگا چووڵمه چک چک چکیاسه وه‌ر پام
کس نمونێ مه‌چم و که‌س نمه‌زانێ که چه دیم
نمه‌زانێ که چه بیم.

مه‌چم ئه ڤیر و کس ئه ویر نمارێ کی بیم...




گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (رها)


منابع
www.baaraanemehr.blogfa.com
www.didgahebartarmodiriat.ir