سرای مهیب

سرای مهیب

همیشه بی تو غریبم در این دیار غریب
قسم به باور عشقت که دل نخورده فریب

به پاکی تو خدا شاهد است پاکم من
که دوری از من و جان را نمانده صبر و شکیب

خدا به حرمت عشقت مرا حرام تو کرد
حلال کردمت ای عشق، گرچه رفته حبیب

به لعل پاک لبت که به جرعه اش مستم
قسم به قلب شکسته، قسم به زخم رقیب-

که من به جز تو کسی را به دل ندادم راه
به قلب عاشق من هیچ کس نبوده قریب

یهودیان بُکُشیدم گناه من عشق است
به جای پور خدا تن سپرده ام به صلیب

منم خلیل دلِ دل شکستگان نمرود
شکسته ام بت خود را در این سرای مهیب

دلم به دست تو درمان نگشته ای عیسی
نیاز من به حبیب است تا به دست طبیب

حسین حیدری"رهگذر"

۱۳۹۶/۱۱/۱۳

https://telegram.me/Heidari_official2