چشمهایت را که میبینم

چشم‌هایت را که می‌بینم
جهان آرام می‌شود،
انگار تمام بادهای سرگردان
خانه‌ای برای عاشق شدن پیدا کرده‌اند.
تو
شعری هستی که هر بار می‌خوانمش
وزنِ دلم درست می‌شود،
قافیه‌هایم جان می‌گیرد
و واژه‌ها برای رسیدن به نامت
از هم سبقت می‌گیرند.
بی‌تو
شب‌هایم طولانی‌اند،
ماه کم ‌نور 🤏🏻@ملودای‌ِمن