آدم اشتباه میکند

آدم اشتباه میکند
در ساده ترین چیزها
مثل انتخاب یک پیراهن…
جذبِ رنگ و طرحِ دوختش میشود و خیال میکند بهترین پیراهنی است که تا به حال می توانست داشته باشد
و اصلا به جنس و کیفیتش توجه نمیکند و پول زیادی هم برای خریدش میدهد.
بعدها که لک شد مجبور به شستنش میشود به وقت تن کردن میبیند به تنش زار میزند و باید قید پوشیدنش را بزند هرچند که هزینه ایی که برایش کرده است بیشتر از استفاده اش از پیراهن بوده است.
آدم اشتباه میکند
در انتخاب مهم ترین چیزها…
انتخاب یک فرد برای دوستی…
در نگاهِ اول جذبِ برخورد و رفتارش میشود و به خیالش بهترین آدمِ رویِ زمین است و اصلا به ذات و شخصیت طرف مقابلش توجه نمیکند.
روزها که گذشت به وقتِ دلخوری تازه میفهمد آدم جلوی رویش چقدر با آدمِ انتخابی اش فرق دارد.
آدم حقِ اشتباه دارد
حقِ تجربه کردن
اما حقِ تکرارِ اشتباه را ندارد.
یک نفر که یک بار "برادری" اش را ثابت کرده است محال است برای بار دوم بشود به رفاقتش اعتماد کرد.
همانطور پیراهنی که انتخاب میکنی و میپوشی نشانِ شخصیتت است،
دوست و همراه زندگی ات نشانه یِ شخصیت و رفتار توست…
از یک روزی به بعد باید پیراهنی که به تنت زار میزند را کنار بگذاری…