در پارک

در پارک
به جز درخت
هیچ‌کس نیست

روی تمام نیمکت‌های خالی می‌نشینم
تا پارک
از تنهایی رنج نبرد

دلم گرفته
یاد تنهایی اتاق خودمان می‌افتم
و از خودم خواهش می‌کنم
به خانه باز گردد...

#محمد_علی_بهمنی
دیدگاه ها (۱)

فرهاد : حرف باید خودش بیاد به زبونِ آدم، نه اینکه من سطل بند...

صدای تلویزیون را کم کن و به من بیشتر از گوینده‌ خبر گوش بدهچ...

در مدرسه اشتباه یادمان دادند ...[ تو ] فقط یک کلمه با دو حرف...

چشم هایت را از من ندزد نگاه کن مرا ...میخواهم با برق چشمانتز...

خودم را کشان کشان می رسانم خانه و روی تخت پرت می کنمپلک های ...

در خیالات خودم در زیر بارانی که نیستمی رسم با تو به خانه از ...

در خیالات خودم در زیر بارانی که نیستمی رسم با تو به خانه از ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط