ﺗﺎ ﻛﻪ ﺧﻠﻮﺕ ﻣﯿﻜﻨﻢ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ؛ ﺻﺪﺍﯾﻢ ﻣﯿﻜﻨﻨﺪ !

ﺗﺎ ﻛﻪ ﺧﻠﻮﺕ ﻣﯿﻜﻨﻢ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ؛ ﺻﺪﺍﯾﻢ ﻣﯿﻜﻨﻨﺪ !
ﺑﻌﺪ ؛ ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﻛﻢ ﻛﻢ ﺟﺪﺍﯾﻢ ﻣﯽ ﻛﻨﻨﺪ !

ﻣﺜﻞ ﺁﺗﺸﻬﺎﯼ ﺗﻔﺮﯾﺤﻢ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﻮﺧﺘﻦ -
ﺍﻏﻠﺐِ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﻫﺎﯾﻢ ﻣﯽ ﻛﻨﻨﺪ !

‏«ﺍﯼ ﺑﻤﯿﺮﯼ ! ﻟﻌﻨﺘﯽ ! ﻛُﺸﺘﯽ ﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﺷﻌﺮﻫﺎﺕ ‏»
ﻣﺮﺩﻡ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺩﻋﺎﯾﻢ ﻣﯿﻜﻨﻨﺪ!!!

ﺍﺣﺘﻤﺎﻻً ﻧﺴﺒﺘﯽ ﻧﺰﺩﯾﻚ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﺎ ‏« ﺧﺪﺍ‏»
ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻏﻠﺐ ﻭﻗﺖ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺻﺪﺍﯾﻢ ﻣﯿﻜﻨﻨﺪ !