با غروبهای غمگینی که دارم

با غروب‌های غمگینی که دارم
با آسمانِ نیمه ابری چشمانم
با ایمانِ معصومانه‌ام به حفظِ هر چه خاطره
با شوقی که بدونِ تو ، از روزگارم پرّ می‌‌کشد
بگو
فرزندِ کدامین فصل باشم
که پاییز را به یادت نیاورم
و رنجِ مبهمِ برگ ریزان را ؟؟؟ . .



#نیکی‌ فیروزکوهی
#کتاب پائیز صد ساله شد/ نشر ماه باران
#نیکی_فیروزکوهی #شعر
دیدگاه ها (۵)

تمام فکر من شده، منی که از توخالیم،اگه یه لحظه با کسی ببینمت...

لبخند بزن تازه کنی بغض «بنان» رابخرام که آشفته کنی «فرشچیان»...

در دو چال گونه ات دنیای من جا میشودعاشق دنیای خویشم لحظه ی خ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط