یک دقیقه سکوت " به احترام زندگی ... به احترام عشق... به خ

یک دقیقه سکوت " به احترام زندگی ... به احترام عشق... به خاطر امیدهائی که به ناامیدی مبدل شدند...''تمام سالهائی که دروغ شنیدیم ''شبهائی که با اندوه و اشک سپری شدند...
چشمانی که همیشه بارانی ماندند.... آرامش از دست رفته ....
اطرافیانی که بودن و نبودنشان فرقی نمی کند...
به احترام دوستانی که هرگاه به آنها احتیاج داشتم بهترینشان تنهائی بود...
تمامی حرفهای ناگفته توی قلبم... به احترام کلمه دوست که هیچکس معنی آن را به درستی نفهمید...
برای دل گرفته و غمگینم ... برای تمام لحظه ها...

کاش کودک بودم تا بزرگترین شیطنت زندگی ام نقاشی روی دیوار بود

،ای کاش کودک بودم تا از ته دل می خندیدم نه اینکه مجبور باشم همواره تبسمی تلخ بر لب داشته باشم ،ای کاش کودک بودم تا در اوج ناراحتی و درد با یک بوسه همه چیز را فراموش می کردم