خاطرات من به عنوان یک بچه در بانگو

خاطرات من به عنوان یک بچه در بانگو

پارت۳

این داستان:خشم خروشان کونیکیدای سان!

_دازاییییی!میکشمت مرتیکه!

+کونیییییی کیداااااا ژووووووننننن...حرص نخور برا پوستت ضرر داره

بچه:*عر زدن*

رانپو:اون بدبخ شیر میخواد

فوکوزاوا:کنجی...کار خودته

کنجی در حالیکه سلام نظامی میده:چشم رئیس!

[چند دقیقه بعد]

کنجی:اونه چان!اینم شیر تازه برا دازای کوچولو

دازای:اونه چان؟

کنجی:اوه ببخشید!این ی رسم قدیمیه...وقتی تو با کسی صمیمی هستی معمولا اونه یا اونی چان صداش میکنی

کورو:کنجی کون...میسی

کنجی:(لبخند زدن و گرفتن دست کورو چان)خواهش میکنم اونه کوچولو!

کونیکیدای:بیا برگردیم سر دعوامون مومیایی دراز تن لش!

دازای:دلت میاد منو اونجوری صدا کنی کونی ژونم؟(عروسکی کردن چشم)

کرومی اندر ذهن:خدایاااااااا!منو آلبالو کن!

_آلبالو...پخ!(آلبالو کن)

یوسانو سنسی:آخی...دلت آلبالو میخواد کوچولو؟

رانپو درحالیکه دستشو بالا میبره:منم موخوام!

________________________

*آن طرف در مافیا*

کویو:وای خدااااااا!!دخترمو بردن!حالا چه خاکی تو سرم بریزم؟!

تاچیهارا:خدا رحمتش کنه!

ملودی:چی زر زدی؟

...

_________________

گومنههههههه!
میدونم ریدم😔